Firma IMS Health przeprowadziła w okresie czerwiec-lipiec 2016 roku sondaż wśród kardiologów interwencyjnych i klinicznych oraz wśród pacjentów po zawale. Zapraszamy do zapoznania się ze szczegółami tego badania.

Ostatnie lata przyniosły duże zmiany w rozumieniu różnych aspektów niewydolności serca (NS). Odkurzono wreszcie dawną koncepcję zastoju żylnego (backward failure), jako jednego z najważniejszych ogniw w genezie objawów, ale także progresji NS.

Oporne nadciśnienie tętnicze stanowi ważny problem kliniczny ze względu na stosunkowo wysoką częstość występowania w populacji chorych na nadciśnienie tętnicze, konieczność przeprowadzenia właściwej diagnostyki i ustalenia skutecznego postępowania terapeutycznego.

W obowiązujących wytycznych kładzie się nacisk na jak najwcześniejsze i najbardziej intensywne rozpoczynanie leczenia nadciśnienia tętniczego w celu szybkiego uzyskania wartości docelowych. Podkreśla się, że szybsze obniżenie ciśnienia tętniczego do wartości docelowych przekłada się na bardziej wyrażone zmniejszenie ryzyka sercowo-naczyniowego.

Antagoniści receptora angiotensyny II – sartany – stanowią uznaną, jedną z podstawowych grup leków hipotensyjnych stosowanych w terapii nadciśnienia tętniczego. W szeregu badań klinicznych wykazano, że grupa ta jest nie tylko skuteczna hipotensyjnie u chorych z niepowikłanym nadciśnieniem tętniczym, ale również wykazano korzyści z jej stosowania w różnych sytuacjach klinicznych.

Diuretyki pozwalają na osiągnięcie ujemnego bilansu sodowego i wodnego. Znajdują zastosowanie w leczeniu nadciśnienia tętniczego, obniżając ciśnienie tętnicze i zmniejszając śmiertelność z przyczyn sercowo-naczyniowych.

Stres jest powszechnym elementem życia codziennego, który wyzwala szereg dynamicznych niespecyficznych reakcji w celu złagodzenia towarzyszących objawów. Przewlekły stres w przebiegu długotrwałego napięcia nerwowego jest przyczyną wielu schorzeń, szczególnie chorób układu krążenia.

W przypadku wtórnego nadciśnienia tętniczego odpowiednia diagnostyka i zastosowanie właściwego leczenia przyczynowego może doprowadzić do usunięcia przyczyny leżącej u podłoża jego rozwoju – wynikiem tego jest poprawa kontroli lub normalizacja ciśnienia tętniczego oraz zmniejszenie ryzyka sercowo-naczyniowego.

Ogłoszenie i publikacja wyników badania Systolic Blood Pressure Intervention Trial (SPRINT) wzbudziły ogromne zainteresowanie. Na przestrzeni prawie roku od publikacji (9 listopada 2015), jedynie na łamach Hypertension ukazało się kilkanaście artykułów poglądowych i komentarzy dotyczących bezpośrednio wyników badania SPRINT.

Nadciśnienie tętnicze stanowi jedną z najczęstszych przyczyn zgonów na świecie. Nieleczone prowadzi do przyspieszonego rozwoju miażdżycy, zwiększonej częstości zawałów serca, udarów mózgu oraz rozwoju niewydolności nerek. Dane epidemiologiczne wskazują, że nadciśnienie tętnicze jest rozpoznawane u blisko 30% dorosłej populacji na świecie.

Leczenie zaburzeń gospodarki cholesterolowej zgodne z najnowszą wiedzą medyczną wymaga wielowymiarowego spojrzenia na pacjenta, uwzględnienia jego całkowitego ryzyka sercowo-naczyniowego, celów terapii oraz aktualnych wytycznych towarzystw naukowych. W maju bieżącego roku po raz pierwszy zaprezentowano nowe wytyczne Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego (European Society of Cardiology, ESC).

Ewolucja większości patologii układu krążenia znajduje swój finał w postaci rozwoju niewydolności serca (NS). W związku z dużym rozpowszechnieniem tych chorób, NS staje się jednym z najważniejszych wyzwań współczesnej medycyny. W powszechnie znanym badaniu Framingham Heart Study, przed bez mała 15 laty, oceniano, iż w rozwiniętych społeczeństwach prawdopodobieństwo rozwoju NS w czasie trwania życia wynosi ok. 20%

Nefropatia kontrastowa (contrast-induced nephropathy, CIN) to ostre uszkodzenie nerek spowodowane dotętniczym lub dożylnym podaniem jodowego środka cieniującego podczas badania lub zabiegu radiologicznego. Pojawia się w ciągu 24–72 godzin po jego podaniu i objawia wzrostem stężenia kreatyniny w surowicy w ciągu 48 godzin o ≥ 0,5 mg/dl lub o ≥ 25% w stosunku do wartości wyjściowej

Ostra niewydolność serca (ONS) manifestuje się nagłym pojawieniem i szybkim narastaniem objawów podmiotowych i przedmiotowych niewydolności serca (NS) związanych z dysfunkcją skurczową lub rozkurczową lewej i/lub prawej komory serca, zaburzeniami rytmu serca lub z nieodpowiednim obciążeniem wstępnym/następczym...

Niewydolność serca (NS) jest aktualnie jednym z głównych wyzwań współczesnej kardiologii. Prognozuje się, że w najbliższych latach liczba pacjentów z NS będzie systematycznie wzrastać. Odzwierciedleniem tego jest duże zainteresowanie badaczy problematyką patofizjologii, diagnostyki i leczenia NS, co przekłada się na liczbę publikowanych badań naukowych. Wyniki tych badań nie zawsze mają swoje potwierdzenie w praktyce...

Rocznie przeprowadza się w Europie ok. 5,7 mln operacji. Wiele z nich prowadzonych jest u pacjentów z udokumentowaną bądź bezobjawową chorobą układu krążenia. Ma to niewątpliwy wpływ na liczbę powikłań okołozabiegowych szacowanych dziś na 167 tys. (3%) w ciągu roku...

Glikozydy naparstnicy w terapii niewydolności serca (NS) są lekami znanymi od dwóch stuleci. Obecnie z tej grupy leków stosuje się digoksynę oraz metylodigoksynę. Leki te wykazują liczne działania na mięsień sercowy...

Przewlekła niewydolność serca (chronic heart failure, CHF) to zespół objawów wynikających z niedostatecznego w stosunku do zapotrzebowania rzutu minutowego. Z pacjentami cierpiącymi na CHF spotykamy się i najprawdopodobniej będziemy się spotykać coraz częściej w naszej codziennej praktyce lekarskiej...

W świetle aktualnej wiedzy, u podstaw rozwoju niewydolności serca (heart failure, HF) leży koncepcja neurohormonalna. Zakłada ona nadmierną aktywację układów współczulnego i renina-angiotensyna-aldosteron (renin-angiotensin-aldosterone, RAA) oraz wzrost sekrecji wazopresyny, endoteliny i peptydów natriuretycznych...