Stan kliniczny i rokowanie chorych z niewydolnością serca (HF) mogą być pogarszane przez choroby współistniejące. Specyfika przebiegu i terapii tych schorzeń może wpływać zarówno na dobór, jak i na dawkowanie leków w HF...

Niewydolność serca (heart failure, HF) to złożona jednostka chorobowa, której podłożem jest defekt strukturalny lub czynnościowy serca, prowadzący do upośledzenia funkcji serca jako pompy i zmniejszenia perfuzji tkankowej...

Częstość występowania nadciśnienia tętniczego (NT) w ogólnej populacji ocenia się na 30–40%. Na podstawie badania NATPOL 2011 i POLSENIOR szacuje się, że w Polsce ok. 9 mln osób w wieku 18–79 lat i ok. 1 mln po 80. roku życia ma NT...

Na przestrzeni ostatnich kilku lat przedmiotem zainteresowania stało się zagadnienie opornego nadciśnienia tętniczego. Związane jest to z faktem, że oporne nadciśnienie tętnicze nie jest rzadkim problemem klinicznym (metaanaliza badań wskazała, że problem ten dotyczy 13,7% chorych na nadciśnienie tętnicze)...

Antagoniści receptora angiotensyny II – sartany – stanowią uznaną, jedną z 5 podstawowych grup leków hipotensyjnych stosowanych w terapii nadciśnienia tętniczego. W szeregu badań klinicznych wykazano, że ta grupa leków nie tylko jest skuteczna hipotensyjnie, ale także dla tej klasy leków wykazano korzyści wyrażające się zmniejszeniem ryzyka sercowo-naczyniowego...

Nabyte zastawkowe wady serca nie występują tak często, jak choroba wieńcowa, nadciśnienie tętnicze czy niewydolność serca. Jednak podejmowanie decyzji terapeutycznych jest trudne, ponieważ wady nabyte częściej są rozpoznawane u osób starszych, z chorobami współistniejącymi, a przez to obarczonych wyższym ryzykiem operacyjnym...

Prawidłowa współpraca pomiędzy opieką ambulatoryjną a leczeniem szpitalnym jest jednym z podstawowych elementów kompleksowej opieki zdrowotnej. Z jednej strony powinna ona zapewniać swobodny dostęp do usług świadczonych w ramach opieki ambulatoryjnej, a z drugiej w miarę potrzeby umożliwiać hospitalizację, podczas której w pełni powinno się wykorzystać wcześniej zebrane informacje o pacjencie...

Utrzymujący się od końca XX wieku ogólnoświatowy trend narastającej zapadalności i chorobowości na cukrzycę stanowi ogromny problem zdrowotny i ekonomiczny. Według danych Międzynarodowej Federacji Diabetologicznej (International Diabetes Federation, IDF) w 2011 r. na świecie liczba osób chorujących na cukrzycę wyniosła 366 mln i może ona wzrosnąć do 552 mln w 2030 r....

Znieczulenie pacjenta do operacji chirurgicznych jest zawsze związane z potencjalnym ryzykiem wystąpienia powikłań w okresie okołooperacyjnym. Anestezja jest konieczna do przeprowadzenia operacji, jest częścią procesu terapeutycznego i chociaż sama nie ma charakteru leczniczego, to może w zasadniczy sposób wpływać na bezpieczeństwo i komfort pacjenta...

Wiele stanów kardiologicznych i niekardiologicznych w okresie okołozabiegowym, w tym nadciśnienie tętnicze, nadciśnienie płucne, przewlekła niewydolność serca, wszczepiony układ stymulujacy serce lub kardiowerter-defibrylator, otyłość olbrzymia, z uwagi na zwiększone ryzyko wystąpienia powikłań sercowo-naczyniowych wymagają indywidualnego podejścia do pacjenta oraz dokładnej ocena ryzyka przed-, śród- i pooperacyjnego.

Choroby tętnic obwodowych (peripheral artery disease, PAD) są szeroko rozpowszechnione i występują u ponad 12% społeczeństwa, a wedle niektórych szacunków nawet u 20% osób powyżej 70. roku życia oraz u jednej z trzech powyżej 50. roku życia chorujących na cukrzycę. Dlatego prawdopodobieństwo, że osoba wymagająca interwencji chirurgicznej może mieć PAD jest wysokie...

Postępowanie z pacjentem z istotną wadą zastawkową serca czy też sztuczną zastawką przed planowaną operacją niekardiologiczną jest wyzwaniem nie tylko dla internistów i kardiologów, ale również dla anestezjologów i lekarzy specjalizacji zabiegowych, którzy w tym okresie troszczą się o zdrowie pacjenta. W przypadku chorego z ciężką wadą zastawkową tak lekarz, jak i pacjent stają przed koniecznością przeanalizowania potencjalnego ryzyka planowanej operacji niekardiologicznej oraz korzyści, jakie chory może odnieść z proponowanych procedur oraz podjęcia decyzji najkorzystniejszych dla niego...

Zaburzenia rytmu serca w okresie okołooperacyjnym są istotnym problemem klinicznym. Wystąpienie lub nasilenie arytmii jest również jedną z najczęstszych przyczyn odraczania terminu zabiegu. Arytmie skutkują dłuższym pobytem w szpitalu, gorszym przebiegiem pooperacyjnym, a także zwiększoną śmiertelnością okołozabiegową...

Naturalną konsekwencją starzenia się populacji oraz rozwoju chirurgicznych metod leczenia jest wzrastający odsetek pacjentów starszych i bardziej obciążonych, którzy będą kwalifikowani do różnych procedur zabiegowych. Pacjenci ze stabilną chorobą wieńcową oraz po przebytych ostrych zespołach wieńcowych (OZW) stanowią tym samym dużą grupę chorych, której przedoperacyjna ocena kardiologiczna należy do zadań każdego klinicysty...

Opierając się na danych światowych, można przypuszczać, że w Polsce rocznie ok. 55 tys. osób choruje na zakrzepicę żył głębokich (ZŻG), a 35 tys. na zatorowość płucną (ZP). Średnia wieku pacjentów z żylną chorobą zakrzepowo-zatorową (ŻChZZ) to ok. 65 lat. Zapadalność na ZP i ZŻG oraz częstość zabiegów rośnie wraz z wiekiem i staje się istotnym problemem w starzejącym się społeczeństwie...

Żylna choroba zakrzepowo-zatorowa (ŻChZZ) obejmuje zakrzepicę żył głębokich (ZŻG) i jej najgroźniejsze powikłanie – zatorowość płucną (ZP). W ZŻG powstają zakrzepy w układzie żył głębokich, najczęściej w kończynach dolnych. Zatorowość płucna to nagłe zamknięcie lub zwężenie tętnicy płucnej lub części jej rozgałęzień przez materiał zatorowy...

Migotanie przedsionków (AF) jest najczęstszą trwałą arytmią w populacji dorosłych. Jego rozpowszechnienie w tej grupie sięga 2% i rośnie z uwagi na starzenie się społeczeństwa. Głównymi przyczynami AF są: nadciśnienie tętnicze, choroba wieńcowa, wady serca, niewydolność serca, nadczynność tarczycy, choroby układu oddechowego, zatorowość płucna...

Określenie „ostry zespół wieńcowy” (OZW) jest rozpoznaniem roboczym i dopiero obserwacja chorego oraz ocena wskaźników nekrotycznych pozwala na postawienia diagnozy końcowej. Przydatne w tym względzie jest wyodrębnienie...