Nowe europejskie wytyczne wskazały, że preferowanym lekiem czwartego wyboru w terapii nadciśnienia tętniczego powinien być spironolakton.

Leki β-adrenolityczne odznaczają się dużą skutecznością hipotensyjną.

Zaleca się stosowanie terapii skojarzonej za pomocą dwóch leków hipotensyjnych od najwcześniejszych etapów leczenia nadciśnienia tętniczego.

U osób z nadciśnieniem tętniczym wzrasta zawartość zarówno okołonaczyniowej, jak i śródmiąższowej tkanki włóknistej.

Główny cel leczenia hipotensyjnego to obniżenie ciśnienia tętniczego

Zaburzenia erekcji u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym występują częściej niż w populacji ogólnej.

Najważniejsze jest osiągnięcie docelowego stężenia cholesterolu LDL według kategorii ryzyka.

Stan kliniczny i rokowanie chorych z niewydolnością serca (HF) mogą być pogarszane przez choroby współistniejące. Specyfika przebiegu i terapii tych schorzeń może wpływać zarówno na dobór, jak i na dawkowanie leków w HF...

Niewydolność serca (heart failure, HF) to złożona jednostka chorobowa, której podłożem jest defekt strukturalny lub czynnościowy serca, prowadzący do upośledzenia funkcji serca jako pompy i zmniejszenia perfuzji tkankowej...

Częstość występowania nadciśnienia tętniczego (NT) w ogólnej populacji ocenia się na 30–40%. Na podstawie badania NATPOL 2011 i POLSENIOR szacuje się, że w Polsce ok. 9 mln osób w wieku 18–79 lat i ok. 1 mln po 80. roku życia ma NT...

Na przestrzeni ostatnich kilku lat przedmiotem zainteresowania stało się zagadnienie opornego nadciśnienia tętniczego. Związane jest to z faktem, że oporne nadciśnienie tętnicze nie jest rzadkim problemem klinicznym (metaanaliza badań wskazała, że problem ten dotyczy 13,7% chorych na nadciśnienie tętnicze)...

Antagoniści receptora angiotensyny II – sartany – stanowią uznaną, jedną z 5 podstawowych grup leków hipotensyjnych stosowanych w terapii nadciśnienia tętniczego. W szeregu badań klinicznych wykazano, że ta grupa leków nie tylko jest skuteczna hipotensyjnie, ale także dla tej klasy leków wykazano korzyści wyrażające się zmniejszeniem ryzyka sercowo-naczyniowego...

Nabyte zastawkowe wady serca nie występują tak często, jak choroba wieńcowa, nadciśnienie tętnicze czy niewydolność serca. Jednak podejmowanie decyzji terapeutycznych jest trudne, ponieważ wady nabyte częściej są rozpoznawane u osób starszych, z chorobami współistniejącymi, a przez to obarczonych wyższym ryzykiem operacyjnym...

Prawidłowa współpraca pomiędzy opieką ambulatoryjną a leczeniem szpitalnym jest jednym z podstawowych elementów kompleksowej opieki zdrowotnej. Z jednej strony powinna ona zapewniać swobodny dostęp do usług świadczonych w ramach opieki ambulatoryjnej, a z drugiej w miarę potrzeby umożliwiać hospitalizację, podczas której w pełni powinno się wykorzystać wcześniej zebrane informacje o pacjencie...

Utrzymujący się od końca XX wieku ogólnoświatowy trend narastającej zapadalności i chorobowości na cukrzycę stanowi ogromny problem zdrowotny i ekonomiczny. Według danych Międzynarodowej Federacji Diabetologicznej (International Diabetes Federation, IDF) w 2011 r. na świecie liczba osób chorujących na cukrzycę wyniosła 366 mln i może ona wzrosnąć do 552 mln w 2030 r....

Znieczulenie pacjenta do operacji chirurgicznych jest zawsze związane z potencjalnym ryzykiem wystąpienia powikłań w okresie okołooperacyjnym. Anestezja jest konieczna do przeprowadzenia operacji, jest częścią procesu terapeutycznego i chociaż sama nie ma charakteru leczniczego, to może w zasadniczy sposób wpływać na bezpieczeństwo i komfort pacjenta...

Wiele stanów kardiologicznych i niekardiologicznych w okresie okołozabiegowym, w tym nadciśnienie tętnicze, nadciśnienie płucne, przewlekła niewydolność serca, wszczepiony układ stymulujacy serce lub kardiowerter-defibrylator, otyłość olbrzymia, z uwagi na zwiększone ryzyko wystąpienia powikłań sercowo-naczyniowych wymagają indywidualnego podejścia do pacjenta oraz dokładnej ocena ryzyka przed-, śród- i pooperacyjnego.

Choroby tętnic obwodowych (peripheral artery disease, PAD) są szeroko rozpowszechnione i występują u ponad 12% społeczeństwa, a wedle niektórych szacunków nawet u 20% osób powyżej 70. roku życia oraz u jednej z trzech powyżej 50. roku życia chorujących na cukrzycę. Dlatego prawdopodobieństwo, że osoba wymagająca interwencji chirurgicznej może mieć PAD jest wysokie...